Hab 2 | PolUGdanska | STEP | Na swej warcie będę stać, stanę na baszcie i będę się wpatrywać, aby zobaczyć, co Bóg będzie mówił i co mam odpowiedzieć, gdy zostanę upomniany.

Habakkuk 2

Rozdział 2

1 Na swej warcie będę stać, stanę na baszcie i będę się wpatrywać, aby zobaczyć, co Bóg będzie mówił i co mam odpowiedzieć, gdy zostanę upomniany. 2 Wtedy Pan mi odpowiedział: Zapisz to widzenie, zapisz je wyraźnie na tablicach, aby czytający mógł je szybko przeczytać. 3 To widzenie bowiem dotyczy oznaczonego czasu, a na końcu oznajmi, a nie skłamie; a choćby się odwlekało, oczekuj go ^a, bo z pewnością przyjdzie, nie spóźni się. 4 Oto dusza tego, który się wywyższa, nie jest w nim prawa. Ale sprawiedliwy będzie żył ze swojej wiary ^b. 5 Owszem, ponieważ upija się, jest on hardym człowiekiem i nie pozostaje w swoim domu; pomnaża swoją żądzę jak piekło i jak śmierć nie może się nasycić, choć zgromadził u siebie wszystkie narody i zebrał u siebie wszystkich ludzi. 6 Czy ci wszyscy nie ułożą o nim przypowieści i szyderczego przysłowia ^c, mówiąc: Biada temu, który gromadzi nie swoje rzeczy (jak długo?) i obciąża się gęstym błotem! 7 Czy nie powstaną nagle ci, którzy będą cię kąsać, i nie obudzą się ci, którzy będą cię szarpać? A staniesz się dla nich łupem. 8 Ponieważ złupiłeś wiele narodów ^d, złupią cię też wszystkie pozostałe narody z powodu krwi ludzkiej i przemocy dokonanej w ziemi, miastu i wszystkim jego mieszkańcom. 9 Biada temu, który chciwie pragnie niegodziwego zysku dla swego domu, aby wystawił wysoko swoje gniazdo ^e i tak uszedł mocy zła! 10 Postanowiłeś wytracić wiele narodów na hańbę swemu domowi, a grzeszyłeś przeciwko własnej duszy. 11 Kamień bowiem będzie wołać z muru i sęk z drewna da o tym świadectwo. 12 Biada temu, który krwią buduje miasto ^f i utwierdza miasto nieprawością! 13 Czyż to nie pochodzi od Pana zastępów, że ludy będą się trudzić przy ogniu, a narody będą się męczyć daremnie? 14 Ziemia bowiem będzie napełniona poznaniem chwały Pana ^g, jak wody napełniają morze. 15 Biada temu, który poi swego bliźniego, przystawiając mu swe naczynie, aż go upoi, by patrzeć na jego nagość! 16 Nasyciłeś się hańbą zamiast sławą; upij się sam i będziesz obnażony. Kielich prawicy Pana zwróci się przeciw tobie i sromotne wymioty pokryją twoją sławę. 17 Okryje cię bowiem bezprawie Libanu i spustoszenie bestii, które ich straszyły, z powodu krwi ludzkiej i przemocy dokonanej w ziemi miastu i wszystkim jego mieszkańcom. 18 Cóż pomoże rzeźbiony posąg, który wykonał jego rzemieślnik, albo odlany obraz i nauczyciel kłamstwa ^h, aby rzemieślnik pokładał w nim ufność ⁱ, czyniąc nieme bożki? 19 Biada temu, który mówi do drewna: Przebudź się, a do niemego kamienia: Obudź się! Czyż on może nauczać ^j? Spójrz na niego, jest powleczony złotem i srebrem, ale nie ma w nim żadnego ducha. 20 Pan jest w swoim świętym przybytku ^k. Niech cała ziemia zamilknie przed nim.